Soms, en soms vaak, moet een mens even geduld hebben. Nu is die eigenschap niet mijn sterkste kant, maar naarmate de jaren verstrijken en ook ik geacht wordt wijzer te zijn geworden, heb ik geleerd dat geduld kan leiden tot een mooi resultaat. Zo ongeduldig ik soms kan zijn als het materiele zaken betreft, zoveel rust kan ik opbrengen als het gaat om alles wat er groeit en bloeit. Dat zal wel te maken hebben met mijn boerenafkomst en mijn jarenlange ervaring met dieren en planten. Je kunt wel in april aardappels poten, maar je moet toch echt tot eind augustus wachten alvorens je de nieuwe piepers uit de grond kunt halen. En je kunt wel een zeug laten dekken, maar de biggen worden pas zo'n 115 dagen nadien geboren. M.a.w. groei en bloei heeft zijn tijd nodig. Dat die tijd soms lang kan zijn, leerde ik van Jaap, die toen hij 25 jaar geleden begon met veredelen en kruisen van bijzondere bloembollen, tegen mij zei: 'de eerste echte resulaten verwacht ik over 20 jaar'. Ik heb hem toen met enig ongeloof aangekeken. Hij heeft zowaar gelijk gekregen. Zo heb ik ook jaren geduld moeten hebben alvorens mijn clivia in bloei kwam. Ooit als stek gekregen van mijn moeder, heeft de plant jarenlang heel langzaam groeiend, maar nooit bloeiend ons huis 'aangekleed'. De moederplant van mijn moeder bloeide bij haar ieder jaar en staat nu bij mijn schoonzus in de zorgboerderij, wederom bloeiend. Een paar weken geleden ontdekte ik een klein oranje puntje in het binnenste van de plant. En ziedaar, de clivia vond dat ze groot en sterk genoeg geworden was om voor bloemen te zorgen. We zijn snel méér water gaan geven zodat de bloemsteel zich kon strekken. Nu genieten we iedere dag van een mooie oranje/rode bloem. Even geduld hebben kan soms jaren duren, maar dan..... info: http://www.neerlandstuin.nl/plantenb/clivia.html

Betsy