Koetelen. Wat is dat? Met mijn Arnhemse achtergrond had ik nog nooit van dat werkwoord gehoord. In West-Friesland daarentegen wordt dit woord veel gebezigd, zoals ik merkte toen ik jaren geleden kennismaakte met de familie van Jaap en de zeden en gewoontes in dat bijzondere deel van Nederland. Een beetje koetelen in de tuin, in het schuurtje (de boet), op het water of in huis. Dat is dus zo maar een beetje gezellig en ontspannen rommelen. Het hoeft niet speciaal tot iets concreets te leiden, er is geen haast bij, geen deadlines en geen stress. Ik doe het graag in de keuken: op een regenachtige zondagmiddag of later op de avond als alleen de geluiden van de natuur bezit genomen hebben van onze minicamping en onze kwekerij. Soms bak ik een cake of koekjes, soms heb ik zin om een grote pan met vlees te braden, genoeg voor de hele week. Ik kijk eens in de kelder of er nog iets ligt dat ik verwerken kan tot een smakelijk hapje of ik doe een duik in de vriezer waar ik altijd wel een voorraadje fruit tegenkom om lekkere confiture van te maken. Zondag trof ik een bak tomaten aan, de laatsten van dit seizoen. Wat te doen? Ik had al een flinke hoeveelheid pittige tomatenpuree gemaakt, genoeg voor de geef en voor de soep. Dan nu maar eens proberen een zoetzure saus te maken, een soort ketchup dus. Met uien, knoflook, gember, appelazijn en suiker is het een lekkere en kleurige saus geworden. Jaap heeft gekeurd......en het geheel is goed bevonden. Een beetje koetelen: we hebben het allemaal nodig en we zouden het dan ook veel vaker moeten doen.

Betsy