Dat vind ik nu echt een gezegde waar we vaker bij moeten stilstaan. Immers zowel in positieve als in negatieve zin bevat deze aloude kreet een heleboel waarheid. Wie op jonge leeftijd geleerd heeft te eten wat de pot schaft, zal op latere leeftijd niet zo gauw kieskeurig gedrag aan tafel vertonen. En wie van jongsaf opgegroeid is met oog voor alles wat er groeit en bloeit, beleeft daar zijn hele verdere leven plezier aan. Het is in Nederland niet zo gebruikelijk de jeugd te laten wennen aan leven en werken in en met de natuur. Dat is jammer. Want juist allerlei simpele activiteiten in een moestuintje, een natuurgebied of een speelterrein leiden tot echte kennis en kunde over de natuur. En het is zo gemakkelijk te realiseren. Als je even om je heen kijkt, liggen de voorbeelden letterlijk op straat. Een schooklas kan de aankleding en het onderhoud van een rotonde adopteren. Een jeugdclub is heel goed in staat om het groen rondom een verzorgingshuis te onderhouden. En waarom kunnen de bloembakken in het centrum niet verzorgd worden door de plaatselijke jeugd? O zeker, er moet goed over nagedacht worden, er is enige hulp en leiding nodig van een volwassenene en het zal vast niet zo simpel zijn als ik nu voorstel, maar het kán. Een voorbeeld is de kasteeltuin in het Gelderse Buren. Daar is een omvangrijk project opgezet om de oude tuin te renoveren en de contouren van de kasteelfundamenten zichtbaar te maken. De plaatselijke schoolkinderen gaan daar tienduizend sneeuwklokjes (geleverd door www.nijssenbulbs.nl) planten. Daar komt heel wat bij kijken, maar de school heeft het opgepakt, alle voorbereidingen samen met de kinderen getroffen en nu kan het echte handwerk beginnen. Jaap brengt morgen de bolletjes naar Buren, geeft uitleg over de boven- en onderkant van een bol en aan aanwijzingen over het planten. Vervolgens gaan de kinderen aan de slag. Wat een belevenis! Die kinderen vergeten hun hele verdere leven niet meer hoe je bollen moet planten.

Betsy