De komende weken moet ik me bezighouden met het opknappen van een kamertje op de bovenverdieping. Ja, het is wel een moeten voor mij, want een dergelijk klusje is niet mijn hobby. Over vier weken moet het klaar zijn. Dan arriveert onze nieuwe Franse stagiaire en die moet er slapen. Die tijdsdruk is een goede stok achter de deur. Ik heb de kamer nu helemaal gestript, d.w.z. een paar lagen behang eraf, vloerbedekking eruit, contactdozen afgeplakt, geveegd en gezogen. Vooral het oude behang verwijderen was een hels karwei. Op internet en bij de schilder krijg je allerlei adviezen en middeltjes. Mijn ervaring is dat ik daarmee een heleboel kliederwerk verricht met matig resultaat. Dat ligt ongetwijfeld aan mij (ik ben niet zo handig), maar ik ben tenslotte gewoon met het plamuurmes aan de gang gegaan. En...alles is eraf. Nu kan ik gaan schuren, plamuren en nogeens schuren. Daarna gaat het echte opknappen beginnen. Gelukkig heb ik creatieve zus Neeltje en handige vriendin Jenny achter de hand. Zij geven bruikbare adviezen en bieden zonodig een paar extra handen aan. Een hele geruststelling voor mij. Vorig jaar heb ik een ander kamertje opgekalefaterd met hulp van schoonzus Ria. Dat is ook al zo'n snelle doe-het-zelver. Voor mij zijn ze onmisbaar. Als alles klaar is, kijk ik er met tevredenheid naar. Het is dan toch weer gelukt.

Betsy